Klawiterapia jest nowym terminem medycznym określającym molekularną, biocybernetyczną metodę regeneracji organizmu ludzkiego poprzez własne systemy endogenne (wewnętrzne). Dzięki klawiterapii możliwe jest zniesienie napięcia stresowego, wzbudzanie utraconego przewodnictwa nerwowego, regulacja układu hormonalnego i wiele innych procesów samonaprawczych organizmu. Nazwa klawiterapia pochodzi od łacińskiego słowa clavus oznaczającego gwóźdź, co wiąże się z wyglądem narzędzia stosowanego w tej metodzie tzn. klawika.
Twórcą metody klawiterapii jest dr Ferdynand Barbasiewicz, polski psycholog specjalizujący się w anatomii układu obwodowego. Metoda opracowana została w latach 50tych XX wieku. Podstawą działania jest m.in. stymulacja odpowiednich punktów biologicznie czynnych za pomocą klawików, dzięki czemu uruchamiany jest ośrodkowy oraz obwodowy układ nerwowy. Pomimo, że metoda jest mało popularna, to na podkreślenie zasługuje fakt, iż dnia 30 października 2005 roku, została ona zarekomendowana przez Polskie Towarzystwo Lekarskie. W opinii PTL dostępnej w publikacjach doktora Barbasiewicza, można przeczytać, że metoda oprócz skuteczności, odznacza się tym, że jest nieinwazyjna, nie narusza ciągłości skóry, co w rezultacie nie naraża pacjentów na zakażenia.
Ze względu na to, że klawiterapia opiera się miedzy innymi na stymulacji punktów biologicznie czynnych, początkowo może wydawać się, że metoda jest pokrewna do akupunktury lub jest to suma wszystkich akupunktur tj. aurikuloterapii (akupunktura ucha), kranioterapii (akupunktura czaszki) oraz akupunktury korporalnej (całego ciała). Wbrew pozorom, klawiterapia wykorzystuje tradycyjną akupunkturę tylko częściowo. Jak określa jej twórca, w terapii tą metoda, tylko w 7 % wykorzystywane są punkty akupunkturowe, znajdujące się na meridianach. 93 % stymulowanych punktów to te, które znajdują się poza meridianami. Są to tzw. PaM (punktypozameridianowe) oraz NP (Nowe Punkty), które zostały przedstawione i opisane przez doktora Barbasiewicza w jego publikacjach.
Istotą klawiterapii jest nie tylko aktywacja punktów i miejsc biologicznie czynnych, ale także wywołanie efektu przekrwienia na skórze, dzięki czemu dochodzi do napływu tlenu i substancji odżywczych znajdujących się we krwi, a przede wszystkim do produkcji własnych molekularnych czynników endogennych będących najskuteczniejszymi przeciwciałami.
W trakcie stymulacji dochodzi także do odbudowy osłonki mielinowej neuronów, dzięki czemu wzbudzane jest przewodnictwo nerwowe i następuje szybsza samoregeneracja organizmu. Poza wykonywaniem zabiegu w odpowiednich punktach aktywnych, stosuje się stymulacje tzw. plamek algodystroficznych tzn. miejsc na skórze, w których doszło do procesu demielinizacji tj. ogniskowego zanikania osłonki mielinowej nerwu.
W zależności od tego, jaka jest diagnoza lekarska, stan pacjenta, jego wiek, sprawność itp., zabiegi klawiterapii mogą być wykonywane nawet kilka razy dziennie. Standardowo, autor przyjmuje schemat wykonywania terapii codziennie po minimum 1 h, aczkolwiek każdy z przypadków jest bardzo indywidualny i wymaga odpowiedniego dopasowania terapii do chorego. Sam zabieg polega na fizycznym stymulowaniu powierzchni skóry za pomocą klawików. Jak opisuje twórca klawiterapii, stworzone zostały algorytmy usuwania i łagodzenia objawów dla ponad 1100 jednostek chorobowych.
Jeśli nie wiesz, czy klawiterapia może pomóc uporać się z Twoimi dolegliwościami – zadzwoń i zapytaj terapeutę!
Więcej informacji na stronach: